Verslag 2013

Etappe 0

’s Morgens kwamen Albert (onze chauffeur voor de komende week) en Frans ons oppikken met de geweldige paardentrailer. Eerst zijn wij naar Kesteren gereden om onze teammascotte Nick de hand te schudden. Er waren veel mensen die ons succes kwamen wensen. Wij mochten ook de voorlopige opbrengst van de Avondvierdaagse in ontvangst nemen, een initiatief van de basisschoolleerlingen uit Kesteren. Ze hadden 1.085 euro opgehaald voor de Duchenne Heroes!!

Vanuit Kesteren zijn wij doorgereden naar Dinant (België). De verkeersregelaars schrokken wel even toen zij de vrachtwagen zagen, die was toch wel erg groot en zwaar!! Ondanks dat werd er een mooie plaats voor ons geregeld. Vervolgens zijn wij in het dorp gaan eten om aansluitend de eerste briefing bij te wonen. De spanning voor de eerste fietsdag was voelbaar bij iedereen. Gauw gaan slapen om uitgerust aan de eerste dag te kunnen beginnen.

Etappe 1, Van Dinant naar Bure; 91 km, 1.900 hoogtemeters.

De wekker gaat om 6 uur. Slaapzak uit en beginnen met pakken. Ook moet alles voor onderweg klaargemaakt worden, dus bidons vullen en eten en drinken in de rugzak doen voor onderweg. Extra kleding uitzoeken, fietskleding aan, weersvoorspellingen checken en fiets controleren. Vanzelfsprekend moet er ook ontbeten worden. De eerste dag is alles voor iedereen nog nieuw, er moet zich nog een vast ochtendritueel gaan ontwikkelen. Als iedereen klaar is, starten de teams kort na elkaar. Wij worden uitgezwaaid door de vele toeschouwers, begeleiders en de kinderen waarvoor wij dit (helaas) allemaal doen. Het blijkt een zware dag met mooie tracks en indrukwekkende vergezichten. Wij hebben genoten van het fietsen. Na binnenkomst gedoucht, de fietsen schoongemaakt en onderhouden en daarna was het tijd voor een welverdiende maaltijd!

Etappe 2, Van Bure naar La Roche-en-Ardenne; 95 km, 2.160 hoogtemeters.

Nog maar twee starters voor het team Riding4Nick. Patrick V. heeft gisteren een blessure opgelopen en bij Coen speelt zijn hamstring op. Frans en ik starten bij een waterig zonnetje. Er ligt genoeg water op de grond om er binnen no-time niet meer uit te zien. De sfeer bij de fietsers onderling is relaxed. Iedereen gunt elkaar de ruimte en als er fietsers stil staan, wordt er altijd gevraagd of er hulp nodig is. Over het algemeen valt de schade mee, vaak niet meer dan een lekke band. Al met al zijn wij de dag goed doorgekomen. De huis DJ’s maken een feestje van de binnenkomst. Eventuele verzoeknummers van de teams worden gedraaid zodra de fietsers arriveren.

Etappe 3, Van La Roche-en-Ardenne naar Sart-Lez-Spa; 104 km, 2.780 hoogtemeters.

Vandaag staat de Koninginnenrit op het programma, van La Roche-en-Ardenne naar Sart-Lez-Spa. Een afstand van 104 kilometer met daarbij 2.780 hoogtemeters. Onderweg moet er stevig geklommen worden om die hoogtemeters te kunnen bedwingen. De twee verzorgingsposten zijn, net als de andere dagen, prima verzorgd. Er zijn appels, sinaasappels, sportvoeding, krentenbollen, bananen en ontbijtkoek. Voor degenen met stijve spieren zijn er masseurs aanwezig, voor de wat ernstiger klachten zijn er EHBO’ers. Het is een hele zware maar prachtige dag om te fietsen.

Etappe 4, Van Sart-Lez-Spa naar Valkenburg; 111 kilometer, 1.210 hoogtemeters.

Wij starten deze dag in de regen. Wat na drie zware dagen een lichtere etappe zou moeten zijn, wordt door het water uit de lucht en op de grond toch weer een hele pittige. Er wordt een aanslag gedaan op het materiaal. Omdat Patrick en Coen nog niet kunnen fietsen, bieden zij bij aankomst aan de fietsen voor ons schoon te maken. Dat aanbod nemen wij graag aan!

Etappe 5, Van Valkenburg naar Herkenbosch; 112 kilometer, 800 hoogtemeters.

Vandaag stappen Patrick V. en Coen weer op de fiets! Om niet meteen teveel te forceren starten zij bij controlepost 1. De route begint rustig, wij fietsen in eerste instantie over landwegen. Dit gaat vervolgens over in vaste mountainbikeroutes met veel single tracks. Voor mij ontstaat er een “voedingsprobleem” bij controlepost 2. Aan de diarree en kort na het passeren van de post overgegeven. Nog 16 kilometer gefietst waarbij na 95 kilometer helaas mijn lichtje uit ging. Ik ben met de auto opgehaald en Frans heeft in zijn eentje de etappe volbracht.

Etappe 6, Van Herkenbosch naar Arcen; 111 kilometer, 870 hoogtemeters.

Gisteren bij aankomst ben ik meteen mijn bed in gegaan om te herstellen. Ik schijn niet de enige te zijn die ziek is geworden. Vermoed wordt dat er op dag 4 bij een controlepost vervuild water is gebruikt. Het ontbijt blijft gelukkig binnen en wij gaan fietsen!! Coen en Patrick V. stappen, net als de dag ervoor, op bij controlepost 1. Als wij onderweg zijn, geeft Frans aan dat hij ook niet lekker is. Samen zijn wij nog naar controlepost 1 gereden. Frans is daar achtergebleven, ik ben met Coen en Patrick V. verder gefietst. De kilometers moesten afgeteld worden, maar de etappe is uitgereden. Nog 1 dag, dat zou toch moeten lukken!!

Etappe 7 finish, Van Arcen naar Nijmegen; 90 kilometer, 700 hoogtemeters.

Als team hebben wij een week met elkaar doorgebracht. En dan gaat het niet alleen over de fietsers, maar ook over chauffeur Albert en sportmasseuse Reina. Zonder hen zou het nog veel zwaarder geweest zijn. Ik stap de laatste dag niet op. Mijn meniscus doet zo zeer dat fietsen onmogelijk is. De laatste 10 kilometer fiets ik mee om toch bij de finish te kunnen zijn. De intocht is een emotionele afsluiting van een speciale week. Een week die een jaar afsluit van voorbereidingen, sponsorgelden binnen halen en het organiseren van 101 andere dingen.

Er werd afgesloten met de bekendmaking van de opbrengt. Dit is 1,2 miljoen euro, bijeengebracht door 349 fietsers die vele sponsors achter zich hebben staan!!